Beklemeyin beni gelen bahara
Kış ayazında ısındım ya
Ne gam çıkamasam bu yaza
Gözlerimde bir hayal
Kara gözlerinin derinliğinde
Özlediğim bir hayat doğuyor
Beklemeyin dostlar sevdinizse eğer
Kırılmasın gönül kâseleriniz ne olur
Bırakın bende Ömrüm’e gideyim
Yeterse vadem saçlarını öpeyim
Kaç kere yaşanıyor hayat
Ve kaç defa geliyor bahar
Sonuncusunda yol çıkıyor
Falların yalancısıyım
Gayb’ı bilen bildiği gibi okuyor
Beklemeyin beni
Ağaçlar ben yokken filiz sürsün
Bu yıldan tezi yok kırlarda bensiz yürüyün
Bırakın gönlüme kırılmayı akşamın sefasına
Kokuları mesut etsin bensiz sabahlarda
Seyredin şu hayatı nasıl sürüyor
Her güvercin sevdiği dalda duruyor
Çağırmayın kalbinizden beni yalvarırım
Azad edin cümleniz birlikte
Er kişi niyetine helal edin hakkınızı
Gideyim bir geç zaman sarhoşluğuma
Yetmez mi artık gülüşleriniz, gül zamanımda
Yakıştıramaz mısınız bir gülistan da bana
Rıza edemez misiniz hakkıdır deyip
Git sen de gül diyemez misiniz
El bağı da olsa, gül dalım
Deli gibi mevsimsiz tomurcukdayım...
skip to main |
skip to sidebar
...ÜÇ NOKTAMIZ VARDI... ...VE KALEM ÇEKMEMEK ESASTI...
Hakkımda
- Lütfiye Bulhaz Sevinç
- Bir günü bir diğerine benzeme şansı taşımayan bir hayat sahnesinin, tek kişilik oyununun haliyle başrolü. şikayetimiz yoktur. ;) zira yaşadığımız hiç bir şeyden ne bir pişmanlık ne de bir acı çektik, düzeltme yapmak mümkün olsaydı, hiç de dokunmazdım. böylesi en güzeli olmasa yaşanmaz, yaşatılmazdı. Bir açmazım vardı, sevginin bir dozu yoktu, hep de taştı zaten. Her zaman ziyanı zebil oldu. Ama gönül koymadım, zira dökülenin bile ayrı bir bereketi vardı. Gülümsemeyi çok sevdim. Zira gülümsemek bir lütuf değil, bir şükürdü her zaman benim adıma.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder