KARA PİSİ

Biliyorum kimse yakıştıramayacak
Bu kalemden çıkacak bir mutlu sonu
Belki de tarihinde son defa yazılacak
Tam da kışın bastırdığı şu kar ayazında
Kaybettiğim kara pisim uyandırdı sabaha
Buradaymış meğer tam da kalbimde
Hiç gitmedim dedi
İyi de hiç sevemedim kara tüylerini
Nasıl ses etmeden bekleyebildi
Kara pisi işte, ne yapacağı belli mi?

Mırıldansa bulurdum ben onu
Girdiği yerin dibi olsa
Umursamaz çekip çıkartırdım
Özlememiş miydi kucağımı
Ben ki o kucağımdayken
Yemek yemeye gitmeyen
İki örgülü saçlarımla
Küçük huzurlu kız çocuğu
Ömrüm'ce beklemeye razı
İzlerdim kucağımda uyuyuşunu
Sevmedim mi hak ettiği gibi
Ve vermedim mi en sevdiğim
Yemeğimdeki etleri
Kara pisim işte ne yapacağın belli mi?

Seviyorum kardeşim kara pisimi
Gözlerinin arkasında saklı durur
Gülünesi minik yaramazlık hikâyeleri
Denilenin aksine çok da uğurludur
Öpüyorum her sabah
Baharat kokulu minik kulaklarını…
Kara pisim geldi ya, ne yapacağım belli mi?