12 Aralık 2007 Çarşamba

YİNE SEN

Elimin kirine bulandı gece
Bir kutup yıldızına bir aya bıraktım
İmza gibi bensiz kara bir leke
Öptüm sonra dikenli tellerinden
Ayrılığın sınırlarındaki ellerimden
Kanadım güvercin yalnızlığında
Ağrılı saplantı iki kaşımın ortasına

Bir el havaya uyarı ateşi çığlığım
Yokluğunun tahammülü sınırda
Meczup olmuş varlığın
Dolanırken ciğerlerimde duman
Sen diye senli bir batığa dalıp
Hazinende saklı çam ağacını alıp
Dikenlerinden başıma taç yaptım

Dert etme papatya büyütmeyi
Güzel görene diken güzel
Gülümse ben dikeninde bahtlıyım
Tüm salalar ismime okunsa bile
Ezan diye durup vakte saydığım ve
Sana Açtığım nasırlı avuçlarımla
Dualarındayım…

Hiç yorum yok: