YALNIZ ADAM
Bir adam yürüyor şu sahil tarafında
Elleri cebinde yerler ıslak
Sağ ayağı sürüyor biraz sanki
Omuzları çökük
Siyah parkasıyla bir adam
Denizin yanıbaşında martılara dost
Yalnız bir sahilin üşüyen kaldırımlarında
Yürüyor sabah ayazında
Bir kadın pencere kenarından
Açmadan eski tül perdelerini
Seyir defteri tutuyor gelip gidene
Olmayan hayatlar uyduruyor
Ayağını sürüyen adamı her sabah
Bu sahili severken görüyor
Ağır gelmiş yaşamak
Belki de yalnız kalmış diyerek
Pervaza konan martının
Gözündeki yağmur damlasını çalıyor
Gülüyor kendine kimsesiz odasında
skip to main |
skip to sidebar
...ÜÇ NOKTAMIZ VARDI... ...VE KALEM ÇEKMEMEK ESASTI...
Hakkımda
- Lütfiye Bulhaz Sevinç
- Bir günü bir diğerine benzeme şansı taşımayan bir hayat sahnesinin, tek kişilik oyununun haliyle başrolü. şikayetimiz yoktur. ;) zira yaşadığımız hiç bir şeyden ne bir pişmanlık ne de bir acı çektik, düzeltme yapmak mümkün olsaydı, hiç de dokunmazdım. böylesi en güzeli olmasa yaşanmaz, yaşatılmazdı. Bir açmazım vardı, sevginin bir dozu yoktu, hep de taştı zaten. Her zaman ziyanı zebil oldu. Ama gönül koymadım, zira dökülenin bile ayrı bir bereketi vardı. Gülümsemeyi çok sevdim. Zira gülümsemek bir lütuf değil, bir şükürdü her zaman benim adıma.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder