Boğaza bakan eski yalıların
Görmüş geçirmiş adamı
Çocukluğunun kara dut ağacı
Gözlerinin karasına vurmuş
Batık ilk gençlik yıllarının
Dalgalı saçlı sevdasında unutulmuş
Boğaza bakan eski yalıların arasında
Yüzün koynu düşen şen hatıralar
Çatılan kaşlarının arasında
Vurulduğu yerde yığılmış
Avuçlarında tutam tutam keşke’ler
Yalnızlığı yaşlılığına kurulmuş
Boğazın bu yakasında
Görmüş geçirmiş bir adam
Eyüp sultanın bahçesinin bir yerinde
Hazır saltanat sancağını kurup
Çocukluğunun lastik toplarını
Tekmeleyip unutmuş
skip to main |
skip to sidebar
...ÜÇ NOKTAMIZ VARDI... ...VE KALEM ÇEKMEMEK ESASTI...
Hakkımda
- Lütfiye Bulhaz Sevinç
- Bir günü bir diğerine benzeme şansı taşımayan bir hayat sahnesinin, tek kişilik oyununun haliyle başrolü. şikayetimiz yoktur. ;) zira yaşadığımız hiç bir şeyden ne bir pişmanlık ne de bir acı çektik, düzeltme yapmak mümkün olsaydı, hiç de dokunmazdım. böylesi en güzeli olmasa yaşanmaz, yaşatılmazdı. Bir açmazım vardı, sevginin bir dozu yoktu, hep de taştı zaten. Her zaman ziyanı zebil oldu. Ama gönül koymadım, zira dökülenin bile ayrı bir bereketi vardı. Gülümsemeyi çok sevdim. Zira gülümsemek bir lütuf değil, bir şükürdü her zaman benim adıma.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder