Kızıl bir güneş yahut bayraktı saçların
Perçemin gözlerinin suyunda yıkanan
Toprağımın kınası boyanırdı bakışlarıma
Tut desem dokunmazdın sol boşluğuma
Umut dediğin dibi tutmuş bir kap aş
Kavrulan bir hayat sunakta yıkanmış
Çevrilip duran bir yeni tezgah bu düzen
Dönüp duran başımdaki ağrılı kazan
Dağ umrum değil, deniz gözümde yok
Kızıl saçların avuçlarıma dökülmüyor
İş miş güç müş ya hayat neye yarar
Uyuduğun mahalden ses duyulmuyor
Okumak kesmiyor nefesimi sesinde
Aşk koymuyor ihtilal ihtimal hesabın
Bir çığ kopuyor görmediğin zirvelerde
Başlamadan soluğumu kesiyor yolların...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder