Dört başı mamur yalnızlık
Kurulu soframa diz kırmış oturuyor
Çıt çıkarmıyor
Yaprak kıpırdamıyor
Bir ben buradayım
Bir de içimde beni bilen
Her yanımda olduğu halde
Sesini gönlümde işittiğim…
Mahmur bir kız çocuğu
Uyanıyor kırkı çıkmış halimde
Sabah muştusu güneş, öpüyor
Sarıyor, beline inen siyah saçlarını
Zehir gibi bir tat var dilimde
Akşamdan kalan acılarım
Acıyan göz kapaklarım
Ve bitti sandığım hayatın
Günle gelen umutlarıyla
Güne uyanıyorum
Selam size insanlar
Ve selam size bizi bekleyen
Kabrinde sessizce uykuya dalan
Tüm mevtalar…
skip to main |
skip to sidebar
...ÜÇ NOKTAMIZ VARDI... ...VE KALEM ÇEKMEMEK ESASTI...
Hakkımda
- Lütfiye Bulhaz Sevinç
- Bir günü bir diğerine benzeme şansı taşımayan bir hayat sahnesinin, tek kişilik oyununun haliyle başrolü. şikayetimiz yoktur. ;) zira yaşadığımız hiç bir şeyden ne bir pişmanlık ne de bir acı çektik, düzeltme yapmak mümkün olsaydı, hiç de dokunmazdım. böylesi en güzeli olmasa yaşanmaz, yaşatılmazdı. Bir açmazım vardı, sevginin bir dozu yoktu, hep de taştı zaten. Her zaman ziyanı zebil oldu. Ama gönül koymadım, zira dökülenin bile ayrı bir bereketi vardı. Gülümsemeyi çok sevdim. Zira gülümsemek bir lütuf değil, bir şükürdü her zaman benim adıma.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder