AYRILIĞIN SOLUĞU

Durgun suyun kokusu var
Dudaklarının kıvrımında
Ekşi…Kirli…
Sakalını yolmuş serçeler
Minik gagalarıyla
Dalmış, boğulmuşsun
Çoktan yalnızlığının ağıtları
Dökülmüş avuçlarından…
Kanatlarını beyaz kirece daldırdım,
Yakın deniz kaçkını martılarımın
Giderken sana bırakmayacağım
Ne yaşımı, ne adımı,
Ne bedenimden doğacak
Yeni bir güneşi
Topladım hepsini
Sana bırakmadım
Acılarım bile benim
Onları bile kucakladım
Yoldan çıkmış tek yolculuğun
Ben değildim
Bu gidişimle her şeyi
Daha iyi anladım…