GÜZEL
Utanacağım ne varsa
Fütursuzca sarf ederken yüzüme
kendi yüzümden utanıyorum
gücüm kayboluyor sana bakamıyorum
Hayret… Nadir bir hal üzere
Bir yaz sıcağında üstelik
Kavga bile etmeden
Geliverdin kahve haneme
Fincanda soğumuştu çayım
Sana da dolduracakken
Canıma kastta nazarın
Dolaştırdığın saçlarım gibi
Dolandıracak ayaklarımı bakışların
Denizinin tuzu, dağımın tozu
Sende su dalgası bende rüzgar karışığı
İlle de siyah saçlı bir kız çocuğu
Teni tenimin rengi
Gözleri yeşil mi kahve mi belli mi
Uslu ama küskün iki çocuktan
Yaramaz ama mutlu bir ece sultan
Nazar olmasın diyerek doya doya
yüzüne bile bakamam
mevsim yaz…
yaş otuzsekizden gün almış
gamı kasaveti atmışım içimden
değil mi ki, hayat kırkında başlarmış…
27.08.2007, ANKARA
skip to main |
skip to sidebar
...ÜÇ NOKTAMIZ VARDI... ...VE KALEM ÇEKMEMEK ESASTI...
Hakkımda
- Lütfiye Bulhaz Sevinç
- Bir günü bir diğerine benzeme şansı taşımayan bir hayat sahnesinin, tek kişilik oyununun haliyle başrolü. şikayetimiz yoktur. ;) zira yaşadığımız hiç bir şeyden ne bir pişmanlık ne de bir acı çektik, düzeltme yapmak mümkün olsaydı, hiç de dokunmazdım. böylesi en güzeli olmasa yaşanmaz, yaşatılmazdı. Bir açmazım vardı, sevginin bir dozu yoktu, hep de taştı zaten. Her zaman ziyanı zebil oldu. Ama gönül koymadım, zira dökülenin bile ayrı bir bereketi vardı. Gülümsemeyi çok sevdim. Zira gülümsemek bir lütuf değil, bir şükürdü her zaman benim adıma.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder