YOLA ÇIKANA YORDAM


Kim bu bilmiş, eceli kolay sanan
Ciğerinden çıkarken can
Sanma yerine dolacak nefes
Gitti gider bedbaht ruh
Biter payına düşen zaman

Şehirlerin en bahtiyarına
Sürürler cansız tenini
Sürünürsün kara sürmelerini
Akıtır göz çukuruna rengini

Eğilmeden yürü dağı
Dağdağalı her kelimen
Midende biriktirsin sesini
Ağrı! sancı kendinde! diren!
Ardında bırakacağın sadece
Boşluğun soğuk gülümsemesi

Atmışlar çoktan toprağını
Kalemin tükenmiş, ak sayfan kara
Yazgının başlığı başın artık
Düşecektin zaten şu çukura

Tertemiz ak entarine bulaşmış
Yağmurun çamurun lekesi
Gücenme canımın içi
Hayat sandığın
Bir başparmağın mürekkepli izi