Serçecik kalbi rüzgârda savruluyor
Sanki hüzün bulutu gökten yuvarlanmış
Gülümsemesi gelincik kırmızısı
Bahtı gelinlik beyazı
Kurulmuş çarkın heyulasının önünde
Bir avuç darı tanesi kederi
Öğütülür avuçlarımda
Üfle güzel çiçek, üfle
Savur rüzgârında
Kavrulsun taçlarında gün sarısı
Yıkılsın perdeler sırça saraylarında
Ve perdedarlar eğilsin el pençe divan
Bir sultanîyegâh peşrevi gibi serilsin ten
Ay suya düşürsün yüzünü peşrevde
Yıldızlar ara taksiminde pay edilsin
Gamzelerde birikmiş gülüşlerde
Çılgın bir aşk dağılsın havaya
Yıldırımlar yalnızların
Onmaz yaralarını dağlasın
Kör et gözlerini mil çek ya da
Görünmez bir buse konsun yanaklarına
Parlasın can harlansın ocağın
Közünde doğsun güzel bir anka...
skip to main |
skip to sidebar
...ÜÇ NOKTAMIZ VARDI... ...VE KALEM ÇEKMEMEK ESASTI...
Hakkımda
- Lütfiye Bulhaz Sevinç
- Bir günü bir diğerine benzeme şansı taşımayan bir hayat sahnesinin, tek kişilik oyununun haliyle başrolü. şikayetimiz yoktur. ;) zira yaşadığımız hiç bir şeyden ne bir pişmanlık ne de bir acı çektik, düzeltme yapmak mümkün olsaydı, hiç de dokunmazdım. böylesi en güzeli olmasa yaşanmaz, yaşatılmazdı. Bir açmazım vardı, sevginin bir dozu yoktu, hep de taştı zaten. Her zaman ziyanı zebil oldu. Ama gönül koymadım, zira dökülenin bile ayrı bir bereketi vardı. Gülümsemeyi çok sevdim. Zira gülümsemek bir lütuf değil, bir şükürdü her zaman benim adıma.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder