ÇOCUK MEZARI


Çocuk mezarımın başucuna
Oyuncaklar bırakın oynanmış
Annem, üzerine bıraktığınız çiçekleri koklasın
Ben kokunuzu duyarım bez bebeklerinizde
Bebeklerinizle oynar gidişinize ağlarım

Gece vakti çekerim toprak yorganımı
Gün doğmadan dön diye seslenir anam
Günün ışığı bize haram
Siz uyanırken biz uyuruz
Ve karanlık sarılır dökülen etime
Beyaz entarim çürür, yaşlanırım
Söz her gün büyümeden uyurum

Her sabah gün doğmadan
Gelir doğuramadığın rahmine sokulur
Oyun zamanının bittiğine ağlarım

Çekik gözlü pirinçler tutar kimi ruhlar yanımda
Çeltik tarlalarının suları damlarda
İçine büyür ağaçlar
Zaman geleceğiniz günlere doğru akar
Bekleriz gelişinizi her kutsal günde
Gelmeye söz verirsiniz duaya dönen dilinizle
Anamın karnında gelmenizi beklerim