HUZUR LAZIM BANA


Batan tüm gemilerimin
Ve arkasından çıkan isyanlarımın
Sebebisin diyerek yutkunan ben…

Mübarek bellediğim ismini sustum
Kazıdım adını mahpus haneme
Hücremde hüccetin gizlide

Başıma gelen yazın ak kışın kara
Kaç tülbentim varsa ve dahi
Kaşıma düşen aklarda bile
Parmağın var

Senden bana armağan
Bir kuru taş
Kuşun kanadından başıma atılan
Ardı sıra gözüme sıçrayan çamurlar

Gülmekten katılan yarasalarda bile insaf var
Süründüğüm hayatın suali senden sorulsun
Ve saçım belime dolanırken tel tel
Geçen yılların her dakikasının
Ve yol aldığım her imtihandan
İsmin sorumlu tutulsun

Sürme çekmeyi severdim bilirsin
Gidişinle döktüğüm her yaşta
Yüzüm kara bağladı genç başıma

Çektiğim her kara, mil bana
Körüm yoksunum çünkü yoksun bana
Ağlamaya bir göz sarmaya bir sen
Akşamı sabaha bağlayan
Bir huzur lazım bana…