Munzur’a kar düşmediğinde
Bilirim ki kurudu gözün
Kurtuldun pusularından
Yorgunluğun göz ucu bakışta
Hasret bilmez vuslat tanımaz
Tanınmaz bir alevde gizlendiğin
Ak tende kara zülüf ezberim
Girlevik çağlamaktan caydığında
Davam devandır yüreğinin ağusuna
Dilerim ki kurulsun hak divanı
Turna’nın sensiz semahı duyulsun
Kürek kemiklerimde bir şehir
Köprülerini kurup dar-ı beyza'ya
Unutsun ve kudurtsun gayya’da
Eğe kemiğinden ele düşen gül
Tenimin her yanında gonca verip
Dikeninde beni kurutsun güzlerim
skip to main |
skip to sidebar
...ÜÇ NOKTAMIZ VARDI... ...VE KALEM ÇEKMEMEK ESASTI...
Hakkımda
- Lütfiye Bulhaz Sevinç
- Bir günü bir diğerine benzeme şansı taşımayan bir hayat sahnesinin, tek kişilik oyununun haliyle başrolü. şikayetimiz yoktur. ;) zira yaşadığımız hiç bir şeyden ne bir pişmanlık ne de bir acı çektik, düzeltme yapmak mümkün olsaydı, hiç de dokunmazdım. böylesi en güzeli olmasa yaşanmaz, yaşatılmazdı. Bir açmazım vardı, sevginin bir dozu yoktu, hep de taştı zaten. Her zaman ziyanı zebil oldu. Ama gönül koymadım, zira dökülenin bile ayrı bir bereketi vardı. Gülümsemeyi çok sevdim. Zira gülümsemek bir lütuf değil, bir şükürdü her zaman benim adıma.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder