VİRGÜL

Şimdi sen bana seni seviyorum diyorsun ya
İşte tam da seviyorum kısmında gözlerim yanıyor
Bir türlü göremiyorum gülen gözlerini
İnancım o dakika sarsılıyor kendime
Nutkum tutuluyor bir deli bakışla
Titreyip çıldırtıyorum mısralarımı

Hani bana seni seviyorum diyorsun ya
Bahçemde yaprağını döken kayısı bile şenleniyor
Güzüm gülüyor inadına kış saklanıyor
Dışkapı kapanıyor bir bahar artığında
Tutuşuyor kurumuş kanadın kırık dallarımda

Hani elini uzatıyorsun ya her sabahın dokuzunda
Fırın ateşi üzerinde saklı bir somun sıcağıyla
Doğuyor üşümeye alışık gözyaşlarım çukurlarında
Sarılıyorsun ya öyle acıtmadan ama ürken bakışla
Koyup gitme korkularım yanıyor ocak ayazında

Üç nokta koyardım ya hani her şiirin bir mısraına
Bir virgül saklamıştım sevdiğine inanacağım bir adama
Tüm noktaları bıraktım yalancı baharlara
Virgüllü bir geç zaman kavşağında
Sarıldım turuncu güz yangınına