Hafta sonu
Her şeyin sonu
Hayatın belki de
Senle geçen işkenceli saatlerin
Zamanların sonu
Sen şiirlerimde son diyorum diye
Her defasında kızardın bana
Unutmadım buruşturduğun yüzünü
İşte hafta sonu
İşte her şeyin sonu
Senli hayatın sonu
Senin benim
Yırtılması mümkün olmayan
Bize ait her şeyin sonu
Oysa ben hep üç noktalı sevdim
Şiiri de aşkı da kavgayı da
Bu yüzdendi belki de
Yaşattığın ızdırabın üç noktalı oluşu
Çektiklerimin üç noktası
Gücüm kalmadı gonca
İster aç ister açma bundan sonra
Varsın açtığına başkası şahid olsun
Varsın batsın bu dünya
İnsin gökteki şu sırça kubbe
Yıkılsın artık tepeme
Git zamanı kaçtı çoktan
Ne bir gemi ne bir tren
Yürürüm can yürürüm bugün ki gibi
Yeter ki senle doğmasın artık gün
Bitti gider bu fani
Bu benden okuduğun
Allah bilir ama inşallah sonuncu
SON.
skip to main |
skip to sidebar
...ÜÇ NOKTAMIZ VARDI... ...VE KALEM ÇEKMEMEK ESASTI...
Hakkımda
- Lütfiye Bulhaz Sevinç
- Bir günü bir diğerine benzeme şansı taşımayan bir hayat sahnesinin, tek kişilik oyununun haliyle başrolü. şikayetimiz yoktur. ;) zira yaşadığımız hiç bir şeyden ne bir pişmanlık ne de bir acı çektik, düzeltme yapmak mümkün olsaydı, hiç de dokunmazdım. böylesi en güzeli olmasa yaşanmaz, yaşatılmazdı. Bir açmazım vardı, sevginin bir dozu yoktu, hep de taştı zaten. Her zaman ziyanı zebil oldu. Ama gönül koymadım, zira dökülenin bile ayrı bir bereketi vardı. Gülümsemeyi çok sevdim. Zira gülümsemek bir lütuf değil, bir şükürdü her zaman benim adıma.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder