EBLEH

Mahallenin bir delisi vardı
Deli akıllı çıktı ahali
Herkesin he dediği yerde
I ıh dedi başka da demedi
Meğer bu mahalde akıl yoksunu
Ne çok adam birikmiş
Her muhtar değişiminde
Aklını biraz daha yitirmiş
Gelen giden tükürse yüzüne
Üstelik yalan olan sözüne
İnanıp düşmüşler yola
Koyungözleriyle bakıyorlar sağa sola
Biri gülse kalanı gülmekten ölüyor
Sırtı açık uyurken
Pireleri peri diye seviyor

İnceden dalmışlar boğazına
Parsellemişler ne var ne yoksa

Sığır çobanı olsa
Verir mi hiç akıllı çoban alamazlar abasını
Alıyorlar da urbasını
Haberi yok deli zekâlım
El çırpıyor “Yaşa… Varol…”
Bağırıyor zavallım
Eli yok ki dokunsa yılan
Bin yaşasın elbette
Bu mahalleye çok be aslanım
Bu kadar aleni yalan
Ya bu deve yolu öğrenmeli
Ya bu deveyi yatırıp dövmeli
Meskûn mahal dediklerinde insan olur
Böylesi olsa olsa ebleh mahal olur

27/10/2007, ankara