SEVDE

Sevde…
Onca kalabalıkta gözde
Buğulu bir çift gözle
Tayın hesabını unutturan
Hastanın beklediği nazından
Bir yudum nasip için yalvartan
Fırtınanın saklı kaldığı umman
Patlasa ecel, dinse hayat
Serçeleri andıran bir çift kanat
Kirpikleri…

Sevde…
Ben uzağında kalayım sende
Dağıt aklımı orak kirpiklerinle
Kırayım çekicimi akşam kızılında
Ve süreyim ordularımı başaklara
Güzün biçilmeyecek olsam da
Kır bileklerimi terk zamanlarında
Ceylanların avlandığı an ki bakışla
Seyret hayatı gök yeşili
Gözlerinde…

Dur o kapı önünde
Dur ki bir daha göreyim dön
Dili sürçünce ismini koyan
Sevda’nın köşesinde bırakan
Varlığını sürü bu odadan
Kimse bilmesin
Bir ben kala kalayım ardından
Öksüz yetimlikle titreyen
Dizlerimle…