Bir çam ormanının orta yeri
Okusam bir ezan
İnanır mı dallar vakte
Döner mi sabahın serin seherine
Toplasam kendini yaprak sanan
Tüm iğnelerini ve bir etsem ikisini
Kandırsam çuvaldız dilimi
Batsam tenime
Ağlasam
Ormanın orta yerinde
Yalnız başıma kalınca anlasam
Tanrısız bir dünyada
Ot kadar kıymetimin olmadığını…
skip to main |
skip to sidebar
...ÜÇ NOKTAMIZ VARDI... ...VE KALEM ÇEKMEMEK ESASTI...
Hakkımda
- Lütfiye Bulhaz Sevinç
- Bir günü bir diğerine benzeme şansı taşımayan bir hayat sahnesinin, tek kişilik oyununun haliyle başrolü. şikayetimiz yoktur. ;) zira yaşadığımız hiç bir şeyden ne bir pişmanlık ne de bir acı çektik, düzeltme yapmak mümkün olsaydı, hiç de dokunmazdım. böylesi en güzeli olmasa yaşanmaz, yaşatılmazdı. Bir açmazım vardı, sevginin bir dozu yoktu, hep de taştı zaten. Her zaman ziyanı zebil oldu. Ama gönül koymadım, zira dökülenin bile ayrı bir bereketi vardı. Gülümsemeyi çok sevdim. Zira gülümsemek bir lütuf değil, bir şükürdü her zaman benim adıma.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder