Keskin bir kayaya çiğdem nasıl yakışırsa
Öyle yakışığıyım bu hikâyenin
Neresinden başlasan, başka bir olmaz
Besmelem bile lüzumsuz
Bıraktım rüzgâr söksün artık
Küsüm ayak bağı köklerime
Çiğ düşmüş yaprağına çiğdemin
Özüne karışmış mahcup sarı benzi
Neresinden tutunsa hayata kar boran
Soğuğa inat gülümseyen
Bırakmış ince belini rüzgâra
Gel de küsme şimdi cancağızım
Gel de küsme seni ısıtmadan yanan güneşe
skip to main |
skip to sidebar
...ÜÇ NOKTAMIZ VARDI... ...VE KALEM ÇEKMEMEK ESASTI...
Hakkımda
- Lütfiye Bulhaz Sevinç
- Bir günü bir diğerine benzeme şansı taşımayan bir hayat sahnesinin, tek kişilik oyununun haliyle başrolü. şikayetimiz yoktur. ;) zira yaşadığımız hiç bir şeyden ne bir pişmanlık ne de bir acı çektik, düzeltme yapmak mümkün olsaydı, hiç de dokunmazdım. böylesi en güzeli olmasa yaşanmaz, yaşatılmazdı. Bir açmazım vardı, sevginin bir dozu yoktu, hep de taştı zaten. Her zaman ziyanı zebil oldu. Ama gönül koymadım, zira dökülenin bile ayrı bir bereketi vardı. Gülümsemeyi çok sevdim. Zira gülümsemek bir lütuf değil, bir şükürdü her zaman benim adıma.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder