Eski bir gramofon sesi gibi duyulsun sesin
Kaçırma sohbetinin büyülü tadını
Akşam sefalarının yanında balkon sefası
Her cümlenin sonunda seni seviyorum deyişin
Bütün şiirlerim sana sen bilmesen bile
Tüm kafiyelerimde gülümsemelerim
Zil çalıyor eteklerim bana gelişlerinde
Çengisi yıldız gibi ışıldayan gözlerim
Nokta koyamayacak kadar uzun oldu
Merhamet sokuldu kanatlarımızın altına
Ve bir dostane sevda koynumda uyudu
Şimdi tüm aşk artıkları tentelerin altında
Sen hiç kaçmadın yakan ateşlerden
Kendini esirgediğine şahid olmadım
Bardaktan boşalan o Rahmetinden
Sen varken karanlıktan hiç korkmadım
Tuzum şekerim ağız tadımdın sen
Karıştın damarımda akan kızıl kana
Bir seni bekledim uzak denen yerlerden
Sen hep yılgın vakitlerimde geldin bana
Kafiyem tuttu gelişinle bir eski vakitte
Bırakmadık bir an bile küssekte ellerimizi
Tutunduk yorgun dünyanın yelelerine
Ayrı gayrı yaşatamadık eski kalplerimizi
09/10/2007, ANKARA
skip to main |
skip to sidebar
...ÜÇ NOKTAMIZ VARDI... ...VE KALEM ÇEKMEMEK ESASTI...
Hakkımda
- Lütfiye Bulhaz Sevinç
- Bir günü bir diğerine benzeme şansı taşımayan bir hayat sahnesinin, tek kişilik oyununun haliyle başrolü. şikayetimiz yoktur. ;) zira yaşadığımız hiç bir şeyden ne bir pişmanlık ne de bir acı çektik, düzeltme yapmak mümkün olsaydı, hiç de dokunmazdım. böylesi en güzeli olmasa yaşanmaz, yaşatılmazdı. Bir açmazım vardı, sevginin bir dozu yoktu, hep de taştı zaten. Her zaman ziyanı zebil oldu. Ama gönül koymadım, zira dökülenin bile ayrı bir bereketi vardı. Gülümsemeyi çok sevdim. Zira gülümsemek bir lütuf değil, bir şükürdü her zaman benim adıma.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder